Page 58 - การฟื้นคืนกลับมาของจริยธรรมเชิงคุณธรรมในการบริหารรัฐกิจ

38 การฟ้ืนคนื กลบั มาของจรยิ ธรรมเชงิ คณุ ธรรมในการบรหิ ารรฐั กิจ
38

กาลังของการวินิจฉัยที่ถูกต้อง ดังนั้น ความปรารถนาจึงควรอยู่ใน
ระดับที่พอสมควรและในระดับที่น้อย และจะต้องไม่ปล่อยให้มัน
มาทาลายหลักการในเชิงเหตุผลได้... ดังน้ัน ส่ิงท่ีเป็นความ
ปรารถนาจึงต้องดาเนินไปภายใต้หลักการของเหตุผล และความ
ปรารถนาของบุคคลที่มีความพอควรจึงควรกาหนดให้สอดคล้อง
กับหลักการของความมีเหตุผล”12 (Aristotle, Nicomachean
Ethics, Book III, Section 12)

ในหนังสือ Nicomachean Ethics เล่ม 3 อริสโตเติลได้อธิบาย
ถึงความสมั พนั ธ์ระหว่างเหตุผล (reason) และความสนุกสนานเพลิดเพลิน

12 เน้ือหาท่ีเป็นภาษาอังกฤษของข้อความในส่วนนี้คือ If, then, it is not
going to be obedient and subject to the ruling principle, it will go to
great lengths; For in an irrational being the desire for pleasure is
insatiable even if it tries every source of gratification, and the exercise
of appetite increases its innate force, and if appetites are strong and
violent they even expel the power of calculation. Hence they should
be moderate and few, and should in no way oppose the rational
principle… so the appetitive element should live according to rational
principle. Hence the appetitive element in a temperate man should
harmonize with the rational principle. (Aristotle, Nicomachean Ethics,
Book III, Section 12).