Page 33 - การฟื้นคืนกลับมาของจริยธรรมเชิงคุณธรรมในการบริหารรัฐกิจ

การฟนื้ คนื กลบั มาของจริยธรรมเชิงคุณธรรมในการบริหารรัฐกจิ 13
13

เฉพาะเจาะจงอันใดอันหน่ึงได้ และตัวตนสามารถถอยห่างออกมา
... แล้วพจิ ารณาและตดั สินจุดยืนหรอื ทรรศนะอันน้ันจากภายนอก
ได้ ในสังคมแบบฮีโรอิคไม่มีคน ‘ภายนอก’ ยกเว้นคนต่างถิ่น
บุคคลท่ีพยายามจะแยกตัวเองออกจากสถานภาพท่ีกาหนดไว้ใน
สังคมแบบฮีโรอิคจะเป็นเรื่องของความพยายามที่จะทาให้ตัวตน
ของเขาหายไป”3 (MacIntyre, 2007, p. 126)

3 เนื้อหาท่ีเป็นภาษาอังกฤษของข้อความในส่วนนี้คือ There is thus the
sharpest of contrasts between the emotivist self of modernity and the
self of the heroic age. The self of the heroic age lacks precisely that
characteristic which we have already seen that some modern moral
philosophers take to be and essential characteristic of human
selfhood: the capacity to detach oneself from any particular
standpoint or point of view, to step backwards... and view and judge
that standpoint or point of view from the outside. In heroic society
there is no ‘outside’ except that of the stranger. A man who tried to
withdraw himself from his given position in heroic society would be
engaged in the enterprise of trying to make himself disappear.
(MacIntyre, 2007, p. 126).